Diagnostyka skóry to niezbędny element skutecznej terapii i pielęgnacji.
Zaburzenia pigmentacji
Melazma, przebarwienia pozapalne, czy plamy soczewicowate to tylko niektóre zaburzenia pigmentacji. W ocenie tych zaburzeń istotne jest różnicowanie zmian. Podstawowe metody diagnostyczne tych problemów to badanie przedmiotowe i badanie lampą Wooda.
Zaburzenia barierowe
Zaburzenia parametrów barierowych skutkują niewłaściwym funkcjonowaniem skóry, a w ekstremalnych przypadkach zaostrzają choroby skóry. W ocenie parametrów barierowych szczególnie istotne są pomiary instrumentalne oraz badania wizualne i palpacyjne.
Trądzik pospolity
Przewlekła, nawrotowa, zapalna dermatoza o charakterze łojotokowym. Skuteczna terapia tego problemu skóry wymaga szerokiej wiedzy i szczegółowej diagnostyki. Szczególne znaczenie w tym procesie ma m.in. obszerny wywiad i różnicowanie wykwitów skóry.
Proces starzenia
Przyczyny endogenne i egzogenne to dwie kategorie czynników mających wpływ na proces starzenia skóry. Diagnoza stopnia zaawansowania tego procesu polega na ocenie cech klinicznych skóry. Pomocne w tej analizie jest m.in. badanie przedmiotowe i ultrasonografia wysokich częstotliwości.
Problemy naczyniowe
Zaczerwienienie, rumień, telengiektazje, reaktywność skóry to tylko niektóre objawy kliniczne skóry naczyniowej. W diagnostyce tych parametrów nie do przecenienia są badania podmiotowe i przedmiotowe, ze szczególnym uwzględnieniem badania wizualnego okiem uzbrojonym.
To tylko niektóre problemy skóry, ale pierwszym krokiem na drodze do rozwiązania każdego z nich jest rzetelna diagnostyka wykonana przez profesjonalistę.
